Gemeentebrief 52 Gemeentebrief 52
 
Meditatief:
Mijn vader dankte bij iedere maaltijd een oud dankgebed. “O Heer, wij danken u van harte voor nooddruft en voor overvloed..” Danken voor overvloed, dat begreep ik, maar danken voor nooddruft? Danken voor gebrek, voor tekort? Is het niet beter te danken ìn nooddruft en voor overvloed? In een situatie van armoede en ellende kan een mens danken voor wat er wel is of danken dat God bij je is. Het was met onze vader moeilijk over zulke dingen te praten: “Ik heb het altijd zo gebeden, ik ga dat niet veranderen”. Klaar. Later begreep ik dat nooddruft ook kan betekenen ‘dat wat je nodig hebt om te kunnen leven’. Dat zet de dank voor nooddruft in een ander daglicht. Als je gewoon hebt wat nodig is (niet te veel maar ook niet te weinig), dan is dat zeker iets om dankbaar voor te zijn! Met die uitleg kon ik aan tafel weer mee danken voor nooddruft en voor overvloed. Het dankgebed eindigt met mooie woorden: ‘.. en eindelijk eeuwig bij u leve. Amen‘. Die woorden staan op mijn vaders graf.
ds. Luci Schermers

Lees hier de hele gemeentebrief van deze week.
 
terug